Wonen betaalbaar maken
Het is onze missie gezinnen te ondersteunen bij het vrijmaken van meer gezinsbudget voor de groei en ontwikkeling van hun kinderen. Dit bereiken we door te streven naar betaalbare huisvesting waardoor gezinnen minder moeten betalen aan wonen. Zo kunnen ze het bespaarde budget aanwenden voor de groei en ontwikkeling van hun kinderen en ze zo een toekomst vol mogelijkheden aanbieden.
35
Het deel van het nettoloon van een alleenstaande dat naar huur gaat
90
De gemiddelde grootte van een woning
48
Het gemiddeld aantal aanvragen bij onze verhuur
De trends
“Wonen wordt steeds duurder en we leven in steeds kleinere ruimtes met minder privacy ”
Betaalbaar wonen in de toekomst: een noodzaak en een mogelijkheid
Wonen, en of dat nu huren of kopen is, is veel te duur geworden en de situatie zal er de komende jaren niet op verbeteren. Integendeel.
Naast de hoge kost van wonen laat de woonkwaliteit het afweten. De kosten stijgen en de kwaliteit daalt. Een groot deel van onze woningen bevinden zich namelijk in erbarmelijke staat en nieuwbouwwoningen worden steeds kleiner.
20 Jaar geleden ging ongeveer 30,8% van het nettoloon van een alleenstaand persoon op aan de huur van een woning. Ondertussen gaat al 35% van een nettoloon naar huur. En dit is enkel voor de huurprijs, dan spreken we nog nog niet over zaken zoals verwarming, elektriciteit, water,…
We betalen niet alleen relatief veel meer, we krijgen er ook ongeveer 21m² (in het geval van huizen) of 13m² (appartementen) minder voor!
Dit is een trend die ons zorgen baart. Elke euro die naar wonen gaat is een euro minder voor de groei ontwikkeling van onze kinderen. En elke m² die we verliezen is een vermindering van privacy wat ook nadelig is voor de ontwikkeling van jongeren!
De trends in wonen
2006 - 2023
Gemiddeld nettoloon stijgt van 1800€ naar 2197€ ofwel +22%
2005 - 2022
De gemiddelde huurprijs stijgt van 556 € naar 762€ ofwel +37%
2005 - 2022
De gemiddelde oppervlakte van een woning daalt van 146m² naar 125m² ofwel -21m²
En waarom is dat nu zo erg?
Eerste nadelig effect
Een gebied dat ons nauw aan het hart ligt is dit van de impact op de groei en de ontwikkeling van onze kinderen.
Indien een- of tweeoudergezinnen een steeds groter deel van het netto-inkomen moeten besteden aan wonen wil ook zeggen dat er steeds minder over blijft voor de ontwikkeling van de jeugd. Dezelfde euro kan je namelijk niet 2x uitgeven. Meer besteden aan je woning heeft als effect dat je minder kan besteden aan voldoende en/of goede voeding, vrije tijd of plezier, schoolreizen en hobby’s.
Tweede nadelig effect
Onze jongeren laten opgroeien in verouderde, dikwijls ongezonde en onveilige woningen brengt ook grote risico’s met zich mee.
Door vocht, dampt, slechte isolatie ontstaat schimmel met alle negatieve gevolgen. Woningen zonder centrale verwarming, in veel gevallen met gebrekkige warm water opwekking, zorgen voor koude omgevingen. En gebrekkige elektrische installaties vormen de derde groep van risico’s.
Derde nadelig effect
Jongeren hebben ruimte nodig om zich te ontwikkelen en op een bepaald moment ook best een eigen kamer waar ze zich kunnen terugtrekken, waar ze zich kunnen ontspannen en waar ze rustig kunnen leren of zich ontspannen.
Indien onze woningen duurder blijven worden zullen ouders genoodzaakt zijn om kleinere woningen te betrekken, met minder kamers en dus met minder plaats voor de goede ontwikkeling van hun kinderen.
De status quo is niet voldoende!
Onze bevolking blijft aangroeien en we zullen met 12 miljoen Belgen zijn in 2030. Daarenboven is onze bevolkingssamenstelling in verandering. Er zijn meer en meer (al dan niet tijdelijk) eenoudergezinnen aan de ene kant, en grotere samengestelde gezinnen aan de andere kant.
Dat vergt een hele andere huisvesting dan wat ons huidige woningaanbod aanbiedt. Misschien hebben we meer tijdelijke huurwoningen nodig voor onze eenoudergezinnen en grotere (koop- of huurwoningen) voor grotere nieuw-samengestelde gezinnen
Meerdere types woningen in alle segmenten
We moeten ons woningaanbod aanpassen en dit niet alleen naar de benodigde oppervlakte maar ook naar de budgettaire betaalbaarheid van de bewoners.
Stel je hebt een te klein aanbod van woningen in het middensegment. Dat wil zeggen dat een deel van de gezinnen die in dat segment op zoek gaan naar een woning, geen geschikte woning in hun (budgettair) segment vinden. Aangezien ze geen budget hebben voor een hoger segment, zullen ze genoodzaakt zijn in een lager segment te gaan zoeken. Daar zijn meestal de kleinere woningen die niet geschikt zijn voor hun gezinssamenstelling (zie eerder) en ze drijven daardoor ongewild de vraag (en dus de prijs) op in dat lagere segment wat de gezinnen die oorspronkelijk in het lage segment zaten dan weer in de problemen brengt.
Meer dan 30.000 nieuwe woningen en 50.000 renovaties per jaar
Hoe dan ook, om onze groeiende bevolking en de veranderende samenstelling van onze bevolking van een dak boven het hoofd te voorzien moeten we de komende 5 à 10 jaar elk jaar meer dan 30.000 nieuwe woningen voorzien.
Deze 30.000 extra woningen per jaar zullen echter geen enkel positief effect hebben op betere huurprijzen (of koopprijzen). Deze 30.000 extra nieuwe woningen per jaar zijn nodig om gewoonweg de status quo te behouden. Indien we wonen opnieuw betaalbaarder willen maken moeten we daar dus een stuk boven zitten, elk jaar opnieuw.
En dan spreken we enkel over de extra woningen die nodig zijn om onze bevolkingsgroei en -samenstelling te huisvesten. Als we de komende 20 jaar de meer dan 1 miljoen verouderde woningen willen renoveren, dan moeten we er dus 50.000 renovaties per jaar bijnemen.
Dat is allemaal goed, maar wat met het beslag op de open ruimte?
Dit alles moet niet gepaard gaan met het opgeven van open ruimte. We moeten naast de bestaande open ruimte ook de andere opties benutten. We moeten in de hoogte durven te denken, oude en dikwijls veel te grote gebouwen opsplitsen, en handelspanden ombouwen naar woningen of een combinatie van afzonderlijke handel en afzonderlijk wonen.
Maar daar stoten we dikwijls op het ontbreken van een aangepaste regelgeving alsook het befaamde “niet in mijn achtertuin” syndroom. Want laat ons eerlijk zijn, we zijn het allemaal eens dat wonen betaalbaarder moet worden en dat er aanpassingen nodig zijn, zolang dat maar “niet naast mijn deur is”
Samenvatting
Als we onze jeugd alle ontwikkelingskansen willen geven dan moet onze woningen dringend betaalbaarder, gezonder, veiliger en groter worden.
Het deel van het netto inkomen dat naar de kost van wonen gaat moet terug dalen.
We moeten 30.000 extra woningen per jaar bijbouwen en 50.000 renovaties per jaar doorvoeren
En deze nieuwe woningen en renovaties moeten geschikt zijn voor de veranderende bevolkingssamenstelling.
Help ons mee onze doelen te bereiken
Momenteel zijn al onze projecten gefinancierd maar schrijf u hiernaast in op onze wachtlijst en we sturen u vrijblijvend alle informatie bij ons volgende open project.
